
شوری به وجود نمک در آب و خاک کشاورزی اشاره دارد. نمک به طور طبیعی در خاک، آبهای سطحی و زیر زمینی وجود دارد. رایجترین نمکی که منجر به شوری در آب و خاک میشود سدیم کلرید است، اما مواد دیگری از قبیل منیزیم، کلسیم، پتاسیم و… نیز میتوانند باعث شوری در آب و خاک شوند.
قبل از آشکار شدن علائم و نشانههای شوری در روی زمین کشت، متاسفانه ابتدا عملکرد محصول تحت تاثیر شوری آب و خاک قرار میگیرد.
اولین نشانههای آبیاری با آب شور و شوری عموما با کم رنگ شدن برگهای سبز رنگ شروع شده و با پوسته پوسته شدن و سوختن نوک و لبههای برگها همراه خواهد بود و در شرایطی که غلظت نمک بالا باشد، به مرگ گیاه می انجامد.
از دیگر علائم شوری و شوری آب و خاک میتوان به رنگ زرد جوانترین برگهای گیاه و نشانههای پژمردگی حتی با وجود رطوبت کافی در خاک اشاره کرد.
جذب آب توسط ریشه گیاه عملی تقریبا همیشگی است، درصورتی که آب آبیاری نسبتا شور باشد، گیاه برای جذب آب از خاک باید بیشتر تلاش کند و در نتیجه رشد آن کاهش پیدا میکند.
کیفیت آب در کشاورزی به این علت اهمیت دارد که اگر آب آبیاری بسیار شور باشد جذب آب میتواند معکوس اتفاق بیافتد، یعنی هنگامی که غلظت نمک در اطراف ریشه گیاه بالا باشد جریان آب میتواند از سمت ریشه به خاک اتفاق بیافتد.
با این حال، این امکان وجود دارد که زمین آب را از گیاه جذب کند و گیاه رطوبت خود را از دست داده و دچار استرس کم آبی شود. به همین دلیل نیز علائم شوری آب و خاک مشابه تنش کم آبی در گیاه است.